Mike Amca'nın motorsiklet tamirhanesinde kiralık olan tek arabanın torpidosundan bir CD kabı çıkıyor. Her klasik yolculuğumdaki gibi copilotum.. Hepsi isimsiz CDleri sırayla deniyorum ne var ne yok diye... Sadece ağaçların ve biz 3 kafadarın olduğu ada yolunda ilerlerken bu şarkı arka fonda çalmaya başlıyor. Birbirinden farklı müzik türlerini seven bu 3 kişiyi aynı anda susturuyor. CD çizik, ilk takılmada herkeste aynı endişe "devam edecek mi, ne olur bitmesin?!" diye mırıldanıyoruz.
Şarkı 2 kez daha takılıyor; "olsun, hadi bir kez daha dinleyelim" diyoruz ama bu sefer çalışmıyor.
İnadım tutuyor, "ben bu CDyi alıyorum, hakkını helal et Mike Amca diyorum" içimden...
Eve gelince kolonya ile temizleme ve hatta buzluğa koyma dahil bildiğim tüm taktikleri deniyorum.Pek umudum yok açıkçası, sadece "7 numaralı şarkı 1 kez çalışsın lütfen" diyorum play'a basarken. Ve şarkı çalmaya başlıyor, salondan elimde laptop büyük bir deparla odaya koşup Shazam'a yetecek kadar dinletebiliyorum ve işte bu şarkı çıkıyor.
Kavala'nın ve Selanik'in ve Thassos'un anılarını 3 dakika 59 saniyeye sığdırabilmenin haklı gururu ile güzel bir kupa çay eşliğinde arkama yaslanıp play'a basıyor ve anılarımıza selam duruyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder