"çaresizliği hayatınızda hiç tatmamışsınız"

Kanserin en önemli tedavi aracı yurt dışındaki o ilaç değil, "kişinin kendi içindeki yaşama umudu". Bir hareketle onu yok ettiniz, tebrikler!

“Çaresizliği hayatınızda hiç tatmamışsınız” diyor ya hani, evet maalesef bazı insanlar başkalarının yaşadıklarını ya da hatalarını görüp ders çıkaramıyor. İlla ki kendilerinin ya da çevrelerinde çok sevdiklerinin başına aynı şey gelmeli , canları iyice acımalı ki o zaman anlayabiliyorlar sadece.

O kişi ve onun gibiler;

Doktorun “Bakın kesin etki eder diyemiyoruz bu ilaç yeni çıkmış, imkan varsa getirtin deneyelim” cümlesindeki “yeni çıkmış” kelimelerini bile bir umut ışığı, bir kurtuluş olarak görecek hale gelmedikleri,

“Artık yapılabilecek hiçbir şey yok, son günlerini rahat bir şekilde geçirsin eve götürün” cümlesini duyduktan sonra doktorun yanında ağlayıp, gözyaşlarını silip hastalarına aynı cümleyi “Artık seni eve götürebilirmişiz” olarak değiştirmek zorunda kalmadıkları,

“Günden güne eriyordu. Elimizden hiçbir şey gelmiyor, çarezisce o zamanın gelmesini bekliyorduk. Her telefonda yüreğimiz ağzımıza geliyordu.”  cümlesi ünlü bir yazarın romanında değil de bizzat kendi hayatlarında geçmedikleri,

Her gece dua ederken, aynı zamanda yardım istedikleri güce isyan etme arasında gidip gelmedikleri,

Hayattan çok daha ötesini sorgular hale gelmedikleri

sürece bunu anlayamayacak…

Bunların hepsinin ne demek olduğunu deneyimlemiş, canı yanmış biri olsam dahi “umarım aynısı sizin başınıza gelir” diyemiyorum "çünkü hala insanım".