Melpomene

Filmin, artık hıçkırıklarımı kontrol edebilmek için ağzımı ve burnumu kapatarak izlediğim anında şu cümle belirdi arka fonda:

"Bu dünyanın sizi incitip incitmeyeceğine karar veremezsiniz ama sizi kimin inciteceğini seçmekte özgürsünüz ve ben kendi seçimimden memnunum."

yine yeniden iştahla müzik dinleyebiliyorsam, ne kadar uzun süredir yarım kaldığını hatırlayamadığım öyküyü en incindiğim anda bir çırpıda tamamlayabildiysem, midemdeki kelebeklerle jiletlerin savaşını kimin kazanacağına değil de kendi özgür seçimimden memnun olmaya odaklanabilirim.

He is my Melpomene...