2013 öncesi..

Okuduğum pek çok yazı,makale,dinlediğim arkadaş/yabancı pek çok hikayeden anladığım, çoğunluk 2012’nin bitişine 2013’ün gelişinden daha fazla odaklanmış durumda. Öyle ki son dönemlerde çevremdekilerin yaşadıkları, beni de nasıl etki altına aldıysa, ben de -onların çektikleri üzüntü ve acıların 2012 bittiğinde azalacağına,biteceğin inanmaları nedeniyle- bitsin artık demeye başladım.

Sonra, kazadaki arabanın içinden çıkınca yürüyebilmenin verdiği şaşkınlıkla bir şeyi var mı diye vücudunu yoklayan kazazede gibi, ben de düşüncelerimle beynimi yoklamaya başladım ve bu yazı çıktı ortaya..

Kötü geçti dersem gerçekten haksızlık etmiş olurum. Ama içimin rahat olması 2001 ve 2009’da sıramı ziyadesiyle savdığımı düşünmemin etkileri de olabilir. Bu iki yıl çıtayı sağolsun o kadar yükseltti ki, -umarım daha da yükselmez çıta-  bu yıl yaşadıklarımda, kazandığım bağışıklığın etkileri gözle görülür derecede.

2012’yi düşününce iki kelime altında toplayabiliyorum: “Değişim” ve "Gözlem".. Evet görünürde belki her şey aynı gibi ama kapanışa 2 gün kala bakıyorum da elimdekilerin bir kısmı yerde, bir kısmı yolun ortalarında bir yerde ardımda kalmış. Avucumda tuttuklarımla düşürdüklerimi kıyaslayınca ise şöyle bir sonuç çıkıyor ortaya; aslında elimde tuttuklarım düşürmekten korkmadıklarım, geride bıraktığım ya da attıklarım da kaybetmekten en çok korktuklarım. Değer duygumun ne kadar değiştiğini görebiliyorum. Ve bunlar için yaptığım tek şey kenara çekilmek ve dengelerin değişmesine tanıklık etmek oldu.

Kendime yakın hissettiğim kişiler ile aslında yerleri benim için hep ayrı olan ama zaman zaman görüşmeyi ihmal ettiğim kişiler sanki bu sefer bir aradaydı ve 2012 bana hepsinin yerlerinin neresi olması gerektiğini göstermiş, şimdi anlıyorum..

Hani bir ara öyle bir dönem olur ki “Bu kadar yanlış seçimler yapıyor olamam, yoksa yapıyor muyum?” girdabı olur, bunu sorgulamayı en azından olayın mantığının ne olduğunu bulmanın ve kendime yüklenmeyi bırakmanın verdiği huzur var..

Kendimle ne kadar uzun zamandır yalnız kalmamışım, onu dinlemeyi ne kadar ihmal etmişim.  Aslında beni anlayan en iyi arkadaşım kendime değil de ne kadar çok başkalarına ne yapmalıyım diye sormuşum.

2013 seni büyük umutlarla,heyecanlarla,mutluluklarla bekliyorum.. 

Beraberinde payıma düşeni getir lütfen :)