30 Ocak 2017 Pazartesi

fener çiçeği

kalbimin hasarlı yerlerini görmek için içeri uzattım bu fener çiçeğini. kendi kırıklarını korumak için birileri yine kırmış. sıkıca sarıldım, öptüm. dedim geçecek, nefes al...




23 Ocak 2017 Pazartesi

mutluluk

İnsanları bırakıp şarkılara aşık olmaya karar verdiğimden beri daha mutluyum.




15 Mayıs 2016 Pazar

hayat öpücüğü

tam bitti zannederken aniden devam eden şarkı = umutların tükendiği anda evrenden gelen hayat öpücüğü



9 Eylül 2014 Salı

#311

Bir kişinin, kişisel tarihinde ortalama kaç kez veda ettiğini bilemiyorum ama ben şimdiden 30’umun ilk çeyreğinde bu sayıya ziyadesiyle ulaştım gibi…


Acısıyla tatlısıyla derler ya kelimenin tam anlamıyla öyle bir 12 yılı az önce bir İzmir uçağına geri gelmemek üzere bindirdim, gitti.


Çok el salladım; bağışıklık sistemi ister istemez gelişti ama ne kadar hazır olduğunu sansan, zamanın geldiğini düşünsen bile işin rengi öyle ol(a)mıyormuş.  


Kuyruğu dik tutmaya çalışıyorum ama içten içe süngü düştü bile.


Hayırlar, inşallahlarlar, kısmetler ve alnımızda ne yazıyorsa o’lara görevi devredip yola koyulma vakti…


Herkeslerin mutlu olabileceği bir dünya mümkün mü bilemiyorum ama en azından temenni etmekle bir yerlerden başlamak gerek.


Yolumuz açık ola…


09.09.2014/Çiçek Palas






7 Mayıs 2014 Çarşamba

kapalı

Kapalı havaları "last night i dreamt that somebody loved me" nin başlangıcı gibi düşünün.

Belki o zaman yağmuru da seversiniz...




18 Mart 2014 Salı

yeni geldim

İşteki ilk gününde yeni yöneticimizle tanışmak için toplantı odasındayız.

Ekipteki herkes sırayla kendisini tanıtıyor, okulları ve geçmiş deneyimlerinden bahsediyor.

Sıra departman stajyerimize geliyor.

“Merhaba Elif Güler ben. Bu iş yerinde ve iş hayatında 3. haftam. İstanbul Aydın Üniversitesi İnsan Kaynakları Bölümü’nde 2. sınıf öğrencisiyim. Sizler gibi anlatabilecek bir şeylerim yok. 19 yaşındayım. Ben bu hayata yeni geldim zaten.”

Hep beraber gülüyoruz.

Sonrasında sadece bedenen artık oradayım.


19 yaşında bir kişinin olması gereken yeri düşünüyorum, bir de Ali İsmail’i…





10 Mart 2014 Pazartesi

sandalye



bunu, fotoğraf çekildiği esnada soldan üçüncü kadının karnında olan, hayatımda hiç karşılaşmadığım bir kişi gönderdi. 

facebook'tan bulmuş beni. "şu küçük kız siz olabilir misiniz? arşivimi dijitale dönüştürürken buldum, arkasında isminiz yazıyordu" dedi.

1. internetten bu kadar korkmayın; güzel şeylere vesile olabilen bir şey.
2. dünya küçük, sandığımızdan bile.
3. anları ölümsüzleştirmek için sevmeseniz de fotoğraf çektirin.

en çok da hayat aniden sandalyenizi altınızdan çektiğinde bahar çiçekli yumuşak kırlara düşebilin diye ...